Wat speelde?
Een inwoner van het Brabantse Reusel verzoekt om tegemoetkoming in planschade vanwege de inwerkingtreding van een bestemmingsplan, dat tegenover zijn woning een bedrijventerrein mogelijk maakt. Voorheen mochten deze gronden voor agrarische doeleinden worden gebruikt. Het college van B&W van Reusel de Mierden wijst het verzoek af, onder verwijzing naar een advies van Antea, omdat de geleden schade niet hoger zou zijn dan het normaal maatschappelijk risico.
De bezwaarfase leidt niet tot een ander besluit, maar dat wordt anders bij de rechtbank. De inwoner legt een tegenadvies van Van Helvoort over met als conclusie een tegemoetkoming van € 29.800,-. Op verzoek van het college brengt Antea nader advies uit. Volgens het advies leidt het bestemmingsplan tot een planologisch nadeliger situatie, omdat het uitzicht verslechtert, het nabijgelegen gebied versteent, de omgevingskarakteristiek wijzigt en er enige toename is van milieuhinder. Onder verwijzing naar dit tweede advies van Antea kent het college een tegemoetkoming van € 10.000,- toe.
Volgens de rechtbank is de impact van het nieuwe plan op de privacy van appellant in het tweede advies van Antea onvoldoende beoordeeld. In een herstelbesluit legt het college, onder verwijzing naar een nadere toelichting van Antea, uit dat de aantasting van de privacy niet zou leiden tot een verdere verslechtering van de planologische situatie dan eerder is vastgesteld. De rechtbank is niet overtuigd door het herstelbesluit, zodat dit besluit en de oorspronkelijke beslissing op bezwaar worden vernietigd.
Hoe oordeelt de Afdeling?
Hoewel Antea na de einduitspraak van de rechtbank met nog een aanvullend advies heeft toegelicht dat geen sprake zou zijn van een noemenswaardige verslechtering van de privacy, is de Afdeling het daar niet mee eens. Appellant stelt terecht dat in de nieuwe situatie zowel recht als schuin tegenover de woning bebouwing is toegestaan, terwijl er in de oude situatie sprake was van drie verspreid liggende woningen schuin tegenover zijn woning. Dat de impact van een bedrijventerrein minder zou zijn kan niet worden gevolgd, omdat gedurende de hele dag medewerkers vanuit de hoogte zicht zullen hebben op de woning van appellant.
Afgezien van het privacy aspect is de Afdeling van oordeel dat het college niet zonder nadere motivering uit mocht gaan van de waarde vóór de planologische mutatie uit het tweede advies van Antea. In het tweede advies wordt immers geconstateerd dat het eerste advies een onjuiste beschrijving bevat van de planologische mogelijkheden van het oude plan. Deze gewijzigde beschrijving is volgens de Afdeling wel degelijk van belang voor het bepalen van de waarde van de woning in de oude situatie. Antea had in ieder geval moeten uitleggen waarom die wijziging niet leidt tot een andere ‘waarde vóór’.
De Afdeling besluit zelf in de zaak te voorzien en de planschade ‘ex aequo et bono’ vast te stellen op een bedrag van € 21.000,-. Daarbij gaat de Afdeling, anders dan het college, wel uit van een aantasting van de privacy. Aangezien partijen niet van mening verschillen over het toegepaste normaal maatschappelijk risico van 2%, neemt de Afdeling dat percentage over, zodat de tegemoetkoming uitkomt op € 16.000,-.
Wat kunt u met de zaak?
De uitspraak is opvallend omdat de Afdeling de omvang van de planschade zelf ‘ex aequo et bono’ vaststelt. Mogelijk heeft de Afdeling daarvoor gekozen vanwege de grote hoeveelheid (nadere) adviezen die Antea al had gegeven. Wat ons betreft is dit een efficiënte aanpak van de Afdeling.
ABRvS 21 september 2022, ECLI:NL:RVS:2022:2742
Deze publicatie maakte onderdeel uit van de nieuwsbrief bestuursrechtelijke schadevergoeding november 2022.
