Home Kennis Verlegging kabels en leidingen en NMR

Verlegging kabels en leidingen en NMR

De verlegging van kabels en leidingen vanwege werkzaamheden aan infrastructuur is een normale maatschappelijke ontwikkeling, waarvan het nadeel in principe voor rekening van de ondernemer blijft. De hier relevante schaderegeling biedt geen grondslag voor nadeelcompensatie binnen het beheergebied van de provincie.

Wat speelde er?

Het college van GS van de provincie Noord-Holland (het college) heeft aan Liander een bedrag aan nadeelcompensatie van € 32.034,33 toegekend in verband met de verlegging van midden- en laagspanningskabels. De verlegging was nodig vanwege aanpassingen aan de N23 Westfrisiaweg. De Schadevergoedingsregeling verlegging kabels en leidingen buiten beheergebied van de provincie Noord-Holland van 22 februari 2005 (de Schadevergoedingsregeling) biedt volgens het college alleen grondslag voor vergoeding van verlegkosten buiten het beheergebied van de provincie.

Liander stelt dat in dit geval ook een vergoeding had moeten worden toegekend voor de gemaakte verlegkosten van kruisende leidingen binnen het beheergebied van de provincie. Deze kosten stijgen volgens Liander ver uit boven het normaal maatschappelijk risico. Een netbeheerder heeft bij kruisende leidingen, waarvan de ligging wordt bepaald door de objectieve noodzaak om een weg of waterwerk te kruisen, niet de mogelijkheid het eventuele verleggingsrisico te beperken.

De rechtbank oordeelde dat terecht geen vergoeding is toegekend voor de verlegging binnen het beheersgebied van de provincie. De Schadevergoedingsregeling is een beleidsregel in de zin van artikel 4:81 lid 1 Awb, waarvan in dit geval niet op grond van artikel 4:84 Awb kon worden afgeweken. Daarbij heeft het college volgens de rechtbank terecht getoetst aan het evenredigheidsbeginsel, conform de uitspraak van de Afdeling van 27 augustus 2003.

Hoe oordeelt de Afdeling?

De Afdeling bevestigt het oordeel van de rechtbank. In aanvulling daarop overweegt de Afdeling dat het beginsel van gelijkheid voor de openbare lasten in dit geval niet tot een andere uitkomst leidt. Het verleggen van kabels en leidingen in verband met werkzaamheden aan de infrastructuur is een normale maatschappelijke ontwikkeling, waarvan de nadelige gevolgen in beginsel voor rekening van de benadeelde ondernemer blijven. Naarmate kabels en leidingen langer in de grond liggen, moet de netbeheerder in de bedrijfsvoering meer rekening houden met een noodzakelijke verlegging. De verleggingsnoodzaak was voor Liander sinds 2007 voorzienbaar. Dat Liander vooraf geen mogelijkheid had om haar schade te voorkomen betekent niet automatisch dat zij de schade op de overheid kan afwentelen, nu dat ook voor andere bedrijfsrisico’s geldt.

Wat kunt u met deze uitspraak?

De uitspraak laat zien dat verleggingen van kabels en leidingen in het algemeen onder het normaal maatschappelijk risico vallen. Bij de vergoeding van verlegkosten is een netbeheerder aangewezen op het toepassingsbereik van een schaderegeling (of: verlegregeling). Voor de omvang van de vergoeding zijn onder meer de leeftijd van de kabels en leidingen en de voorzienbaarheid van de maatregel relevant.

ABRvS 24 december 2019, nr. 201808314/1/A2 Nadeelcompensatie, verlegging kabels, normaal maatschappelijk risico