Op 25 april 2013 is de wet tot het permanent maken van de Crisis- en herstelwet (Chw) in werking getreden. Deze wet heeft niet alleen de Chw gewijzigd, maar ook andere omgevingsrechtelijke wetten, zoals de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo). De wijzigingen van de Wabo zijn voor de praktijk van groot belang.
Een belangrijke verdienste van de Wabo is dat voor veel vergunningplichtige activiteiten tegenwoordig slechts één integrale vergunning benodigd is: de omgevingsvergunning. Om dit mogelijk te maken, bepaalt artikel 2.7 van de Wabo dat de aanvraag om de omgevingsvergunning betrekking moet hebben op alle onlosmakelijke activiteiten binnen het betrokken project.
In de praktijk is het echter niet altijd mogelijk om al in een vroeg stadium van een project een gedetailleerde aanvraag in te dienen, die betrekking heeft op alle te verrichten activiteiten. Vóór inwerkingtreding van de Wabo was het mogelijk om eerst een planologische vrijstelling te verkrijgen om bijvoorbeeld op een bepaalde locatie 100 woningen te realiseren en in een later stadium de andere benodigde vergunningen, zoals de bouwvergunning. Artikel 2.7 van de Wabo maakte die fasering onmogelijk; de aanvraag moet immers betrekking hebben op alle onlosmakelijke activiteiten en bouwen en handelen in strijd met het bestemmingsplan zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dit werd in de praktijk als onnodig beperkend ervaren.
De wijzigingswet van 25 april jl. maakt hier een eind aan. Nu is het weer mogelijk om eerst een omgevingsvergunning voor afwijken van het bestemmingsplan aan te vragen en in een later stadium een omgevingsvergunning voor de andere activiteiten, zoals bouwen.
Los van dit specifieke probleem met artikel 2.7 van de Wabo, was er in de praktijk veel discussie over de betekenis van het begrip ‘onlosmakelijke activiteit’, omdat de Wabo daarvan nog geen definitiebepaling kende. Dit heeft geleid tot een uitvoerige stroom jurisprudentie over dit begrip (zie www.kennisportalwabo.nl). Met de wijzigingswet van 25 april jl. is nu alsnog een definitiebepaling in de Wabo gevoegd: een onlosmakelijke activiteit is een activiteit die behoort tot verschillende categorieën activiteiten als bedoeld in de artikelen 2.1 en 2.2 (zoals bouwen, kappen van bomen, slopen, strijd met het bestemmingsplan etc.). De discussie lijkt hiermee ten einde.
Een andere belangrijke wijziging van de Wabo die op 25 april jl. in werking is getreden is dat het bevoegd gezag zich bij het verlenen van een omgevingsvergunning in ieder geval kan baseren op gegevens en onderzoeken die niet ouder zijn dan twee jaar. Het komt regelmatig voor dat onderzoeksgegevens gedurende de vergunningprocedure worden ingehaald door nieuwe feiten of rekenmethoden. Dankzij de nieuwe houdbaarheidsbepaling (in artikel 3.1a van de Wabo) zal het nu minder vaak voorkomen dat onderzoeksgegevens moeten worden geactualiseerd.
Bron: Wet van 28 maart 2013 tot wijziging van de Crisis- en herstelwet en diverse andere wetten in verband met het permanent worden van de Chw en het aanbrengen van verbeteringen in het omgevingsrecht, Stb. 2013, 144
(inw.tr.).